Resources > Position Papers

Zowel de Europese als de Vlaamse regelgever wensen dat reclame op lineaire televisie duidelijk herkenbaar is en onderscheiden kan worden van de redactionele inhoud. De adverteerders, verenigd in de Unie van Belgische Adverteerders (UBA), hebben dit principe eveneens steeds onderschreven. De methode die internationaal gekozen werd om deze herkenbaarheid te ondersteunen op lineaire tv was een afscheiding van reclame 'met visuele en/of akoestische en/of ruimtelijke middelen'. Vandaag moeten we echter vaststellen dat deze methode totaal achterhaald is en discriminerend werkt voor lineaire tv tov andere media. Terecht heeft de minister daarom in zijn beleidsnota de intentie geuit om de regels voor lineaire tv in het Mediadecreet eventueel aan te passen om een level playing field te creëren voor de verschillende media en om terug te gaan naar de absolute essentie van 'een helder onderscheid tussen redactionele inhoud en commerciële boodschap'.

Op 23 februari 2015 besloot de algemene kamer van de Vlaamse Regulator voor de Media (VRM), zonder enig overleg met de adverteerders, en haaks op de beleidsnota van de minister, om de interpretatie van het Vlaams Mediadecreet voor lineaire tv verder te verstrengen met specifieke en sterk beperkende regels voor een begin- en eindbumpers voor de afbakening van reclame.
UBA betreurt dat deze beslissing genomen werd zonder enig overleg met UBA. Tegelijkertijd vraagt UBA aan de Minister om verduidelijking, eventueel door een wijziging van het Vlaams Mediadecreet, waarbij uiteraard de Europese richtlijn Audiovisuele Media gerespecteerd blijft.