Hoewel je op het eerste gezicht liever alleen succes zou kennen, volstaat het de menselijke psychologie te doorgronden en de weg naar grote zakelijke, sportieve of artistieke successen te ontleden om tot het besef te komen dat mislukking 1/ menselijk is en 2/ deel uitmaakt van het leerproces. Mislukking is geen schande, maar het is ook niets om mee te dwepen: het is een verplichte doorgang.
Hoe we tegen mislukking aankijken, verandert heel hard in de marketingsector. In 'agile' organisaties, waar teams hun sterktes en verbeterpunten voortdurend evalueren, kun je makkelijker weer opstaan nadat je bent gevallen. Maar mislukking maakt uiteraard ook bepaalde gevoelens los.
Elke mislukking laat sporen na (heeft een impact) en verandert wie we zijn (voor en na); we balen er duidelijk van (liever succes). Maar als we mislukking uit de vergelijking weren, nemen we in één klap ook alle mogelijkheden weg om te leren, te groeien, succesvol te zijn.
Een foutloos parcours is alleen voor computers weggelegd. Maar wij zijn mensen. Mensen met gebreken. We moeten leren roeien met de riemen die we hebben om tegenslagen om te buigen in een voltreffer.
Mislukking is iets wat ons overkomt, zonder dat het ons vormt.
Mislukking is een verplichte doorgang op onze weg naar persoonlijke groei. In dat opzicht is mislukking een kwaliteit en we hebben er alle belang bij om dat zo te zien. Dat zal nog makkelijker gaan zodra we inzien dat het niet is omdat iets mislukt is dat wij daarom mislukkelingen zijn.
Mislukking is succes in vermomming.
Om succesvol te zijn, moeten we begrijpen wat aan de basis ligt van de negatieve spiraal van mislukking: wat ons naar beneden trekt telkens als we willen opstaan. Dat is de prijs die we betalen om die negativiteit om te buigen in een constructieve houding, om ons op te trekken aan wat ons eerst de grond induwde.
Het goede nieuws is dat je dat vanzelf leert, zowel privé als in je loopbaan.
Mislukking is veel meer een litteken dan een bewijs van slagen of van glorie.
Alleen door een eerste klaarblijkelijke tegenslag te boven te komen, kunnen we de hefboom creëren die ons weer overeind helpt... op onze weg naar succes.
Dus ja, laten we anders aankijken tegen mislukking, zonder het daarom te verheerlijken, of er het etiket van succes aan te hangen of eender wat het niet is. Laten we mislukking zien als een uitdaging, een verplichte doorgang, een stap in onze persoonlijke groei.
Durf te mislukken om nog meer succes te oogsten en laat je leiden door deze zin die ik al jarenlang bij mezelf herhaal: Je oogst wat je zaait, dus plant jezelf.
Fred Colantonio
Spreker en auteur van het boek Rebondir sur l'échec pour mieux réussir.